ΝΟΜΟΣ-ΝΟΜΙΖΩ-ΝΟΜΙΣΜΑ

Συντάκτης: Δημήτριος Ζ. Πάνου, Εκπαιδευτικός ΠΕ70

Σήμερα, Τρίτη 15/11/2022 τα δύο τμήματα της  ΣΤ΄τάξης του Σχολείου μας με τη συνοδεία των υπεύθυνων εκπαιδευτικών κ. Αναστασιάδου Κασσιανής (ΣΤ1), κ. Πάνου Δημήτριου (ΣΤ2) και της καθηγήτριας Αγγλικών  κ. Χατζησταμάτη Χαριτώς  επισκέφτηκαν στα πλαίσια της διδασκαλίας του μαθήματος

«Εργαστήρια Δεξιοτήτων» Θεματικός Κύκλος: Φροντίζω το Περιβάλλον, Επιμέρους Θεματική Ενότητα/Υποενότητα:  Παγκόσμια και Τοπική Πολιτιστική Κληρονομιά

το Αρχαιολογικό Μουσείο Καβάλας κι έλαβαν μέρος στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Νόμος – Νομίζω – Νόμισμα» που διοργανώνεται από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Καβάλας  σε συνεργασία με τη Νομισματική Συλλογή της Alpha Bank.

 Το πρόγραμμα απευθύνεται σε μαθητές Δ΄, Ε΄, ΣΤ΄ Δημοτικού.

Ο Παιδαγωγικός στόχος του προγράμματος είναι να γνωρίσουν οι μαθητές την ιστορία του νομίσματος ως βασικού μέσου συναλλαγής, που ξεκίνησε από την αρχαία Ελλάδα και να μάθουν την εξέλιξή του καθ’ όλη τη διάρκεια της αρχαιότητας.

Επιπλέον, το πρόγραμμα δίνει στους μαθητές την ευκαιρία να αναπτύξουν τις δημιουργικές τους ικανότητες και να καλλιεργήσουν την κοινωνικότητα και το πνεύμα συνεργασίας μέσα από ομαδικές δραστηριότητες.  Τα παιδιά είδαν βίντεο, απάντησαν σε στοχευμένες ερωτήσεις, καλλιέργησαν την κριτική τους σκέψη, ανακάλεσαν τις ιστορικές τους γνώσεις, ξεδίπλωσαν τη δημιουργικότητά τους με την κατασκευή παζλ, δημιούργησαν αντίγραφα αρχαίων ελληνικών νομισμάτων χρησιμοποιώντας μήτρες σύμφωνα με την αρχαιοελληνική πρακτική και σχεδίασαν το δικό τους νόμισμα ενώ στο τέλος του προγράμματος είδαν από κοντά και θαύμασαν αρχαία ελληνικά νομίσματα από τα εκθέματα του Μουσείου. Θα ακολουθήσουν κι ανάλογες δράσεις στην προσπάθειά μας να ξεδιπλώσουμε την Τοπική Πολιτιστική Κληρονομιά!

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΑΡΧΑΙΩΝ ΝΟΜΙΣΜΑΤΩΝ

(από την ιστοσελίδα http://www.alphanumismatics.gr/coinknow.aspx?id=4)

 Στην Αρχαιότητα τα νομίσματα κατασκευάζονταν συνήθως διά κτυπήματος και ονομάζονταν παιστά (από το ρήμα παίω που σημαίνει κτυπώ). Αρχικά κατασκευάζονταν τα πέταλα, τα δισκόμορφα μεταλλικά αντικείμενα, τα οποία με τη σφράγιση μετατρέπονταν σε νομίσματα. Τα πέταλα έπρεπε να έχουν την ίδια διάμετρο και το ίδιο βάρος, καθοριστικό για την αξία του νομίσματος. Η κατασκευή τους γινόταν με τη χύτευση λιωμένου μετάλλου σε μήτρες και αργότερα με την κοπή από ράβδους μετάλλου.

Ταυτόχρονα ο χαράκτης χάραζε τις δύο μήτρες. Η μήτρα του εμπροσθότυπου τοποθετούνταν πάνω στον άκμονα, ενώ η μήτρα του οπισθότυπου ενσωματωνόταν στο στιγέα, το χαρακτήρα όπως λεγόταν, τον οποίο κρατούσε ο τεχνίτης στο χέρι του. Τα άμορφα πέταλα ζεσταίνονταν, για να μαλακώσουν και να μπορούν εύκολα να σφραγιστούν. Ένας τεχνίτης με τη βοήθεια μίας λαβίδας τοποθετούσε το ζεσταμένο πέταλο ανάμεσα στις δύο μήτρες τη σταθερή, τον άκμονα, και την κινητή, το χαρακτήρα, ενώ ένας δεύτερος με μία σφύρα χτυπούσε πάνω στον χαρακτήρα και το άμορφο πέταλο έπαιρνε τις παραστάσεις των μητρών.
Στην περιοχή του Ευξείνου Πόντου εμφανίζονται για πρώτη φορά χυτά χάλκινα νομίσματα διαφόρων σχημάτων: φύλλο ελιάς, αιχμή δόρατος, δελφίνι. Οι εκδόσεις αυτές πιθανόν να αποτελούσαν ένα μεταβατικό στάδιο από τον αντιπραγματισμό στην καθιέρωση του νομίσματος και ασφαλώς κάλυπταν τις εσωτερικές ανάγκες των πόλεων.